میزگرد علمی برنامه ریزی منابع انسانی با رویکرد اسلامی با حضورآقایان حجت الاسلام محمدرضا رحیمی عضو کار گروه مدیریت اسلامی، دکترابوالفضل گائینی مدیر گروه مدیریت پژوهشگاه حوزه ودانشگاه  ودبیرعلمی حجت الاسلام مجتبی درودی عضو هیئت علمی مؤسسه آموزشی وپژوهشی امام خمینی «ره» دوشنبه 17/12/94 ساعت 19درمحل سالن کنفرانس انجمن های علمی حوزه با حضور اساتید وپژوهشگران مدیریت اسلامی برگزار شد.

 در ابتدای میزگرد دبیر علمی نشست حجت الاسلام مجتبی درودی ضمن خیر مقدم به دانش پژوهان و اساتید شرکت کننده در نشست از آقای دکتر ابوالفضل گائینی وحجت الاسلام دکتر محمدرضا رحیمی درخواست کردند درمدت 10دقیقه به چیستی برنامه ریزی نیروی انسانی بپردازند.

آقای گائینی در ابتدا به اهمیت برنامه ریزی نیروی انسانی به عنوان یکی از مهم ترین سرفصل های مدیریت منابع انسانی پرداخته وظرف آن را سازمان دانستند، وی افزود هرچند سازمان ها در ادبیات علمی ودانشگاهی با نهاد تفاوت دارندامادر عالم واقع حتی نهاد یک خانواده هم به عنوان یک سازمان تلقی می شود که در رأس آن یک مدیر قراردارد ودر سازمان با انسانی سرکارداریم که عنوان کارمند را می توان بر روی آن گذاشت وکارمند یک تکنولوژی نرم است.

ایشان در ادامه به نتایج برنامه ریزی نیروی انسانی پرداخته به این بیان که :

اگر تقاضا برابر با عرضه      ^آنگاه      برنامه ریزی برای اثبات نیروی انسانی صورت می گیرد؛

اگر عرضه بیشتر از  تقاضا     ^آنگاه      برنامه ریزی برای کاهش نیروی انسانی صورت می گیرد؛

اگر تقاضا بیشتر از عرضه    ^آنگاه      برنامه ریزی برای رشد نیروی انسانی صورت می گیرد؛

 در ادامۀ نشست آقای دکتر رحیمی به تعریف برنامه ریزی نیروی انسانی پرداخت وخاطر نشان کرد حوزه وتمرکز برنامه ریزی نیروی انسانی، مدیریت چگونگی تأمین نیروی انسانی در سازمان است.

ایشان به سه عنصر اساسی در برنامه ریزی در اسلام اشاره کرد که عبارتند از:

1.فرهنگ وارزش های اسلامی: اگر فرهنگ وارزش های اسلامی را انسان رعایت کندمی تواند در جهت رشد وکمال فردی وسازمان گام بردارد.

2. اهداف ومسئولیت های سازمان: سازمان در نظر اسلام فقط برای تأمین اهداف خود خلق نشده است ؛بلکه سازمان باید به اهداف افراد هم توجه وعنایت داشته باشد.

3. توجه به راهبردها.

در ادامه آقای دکتر گائینی روش ورود به مباحث برنامه ریزی نیروی انسانی را روش تکنیکال وملاحظۀ ابزارعرضه وتقاضا دانستند؛ به این بیان که سیستم عرضه وتقاضا با وام گرفتن از نظریه های عرضه وتقاضا درعلم اقتصاد در فرایند برنامه ریزی نیروی انسانی به کارگرفته می شود ویکی از ابزارهای مهم در تقویم ریالی، عملکرد کارکنان می باشد.

در جمع بندی بحث، آقای درودی به این نکته اشاره کردند که در مدیریت اسلامی ومدیریت رایج مشترکاتی وجود دارد که این مشترکات می تواند در قالب ارزش هاو عقلانیت هنجاری قابل بررسی وتأمل باشد.

 در ادامۀ نشست آقای رحیمی به مبانی برنامه ریزی نیروی انسانی اشاره کرد ومبانی را شامل دو دسته مبانی عام ومبانی خاص دانسته ودر مبانی خاص باید به ساحت های وجودی انسان توجه کرد که می توانددر برنامه ریزی تأثیر گذار باشد؛ اگر نگاه ما به انسان ابزاری باشد برنامه ریزی ما هم نسبت به انسان ماشینی وابزاری خواهد بود؛ همچنین منابع انسانی بزرگ ترین سرمایه در سازمان ها می باشد. انسانی که در سازمان کار می کند شأن خلافت الهی دارد، به علاوه برنامه ریزی نیروی انسانی باعث جذب و بکار گیری افراد صالح در سازمان می گردد.

آنگاه دکتر گائینی با اشاره به  این نکته که در سازمان بر نقش اعتباری کارکنان تأکید می شود؛ افزودند که در سازمان به بعد معنوی انسان هم عنایت می شود وعرضه و تقاضا ی نیروی انسانی بر اساس دو بعد دانش ومهارت صورت می گیرد.

در ادامۀ میزگرد علمی، حضار به بیان نقطه نظرات خودرا بیان کردند که برخی از آن ها عبارتنداز:

1. باید تأثیر برنامه ریزی بر دیگر فرایند های مدیریت منابع انسانی را هم بررسی کرد.
2. توجه به نیازهای افراد واقتضائات محیطی هم در برنامه ریزی لازم است وپیشنهاد اسلام در این باره چیست؟
3. طرح مباحث معنوی چه تأثیری بر ارتقای عملکرد کارکنان دارد.

در پایان نشست آقایان دکتر گائینی ودکتر رحیمی به نقد های وارده به طور مبسوط پاسخ دادند.